In zichzelf is het exploiteren van een betaaldienst door welke partij dan ook, niet bezwaarlijk, zolang de veiligheid voor consumenten maar voldoende aangetoond is.
Ik beschouw de macht van een individuele consument als zodanig zwakker dan die van een merchant of mediator (een bemiddelaar zoals de rol van KPN bij SwitchPoint), dat hij of zij bescherming nodig heeft tegen deze bedrijven. Consumenten hebben immers niet als doel alle wettelijke feiten en mogelijke risico's bij het gebruik van betaalmiddelen te kennen, terwijl bedrijven zich daar doorgaans wel grondig tegen indekken.
Daarom ben ik van mening dat de overheid zich dient te bekommeren om zowel de financieel-juridisch randvoorwaarden die gelden voor de dienst SwitchPoint Incasso, als om de maatchappelijke wenselijkheid.
De gemiddelde consument weet goed genoeg welke betaalmethoden voor zijn situatie wenselijk zijn, en mag niet ongemerkt blootgesteld worden aan een groep van organisaties die elkaar steunt en 6 miljoen mensen ongevraagd kwetsbaar maakt.
Bij KPN SwitchPoint Incasso hebben de partijen TNO en DNB voor de introductie van de dienst vanuit technologisch en financieel perspectief hun goedkeuring gegeven.